Zaduma po ciekawej lekturze. Dla mnie obowiązkowej. I wspomnienia. Potok powracających myśli. Przecież poznałem osobiście kilku polskich seryjnych morderców. Uścisnąłem im rękę. Dłoń, którą zabijali. Spojrzałem im w oczy. Była w nich pustka, a spodziewałem się mroczności. O kilku innych dowiedziałem się od prokuratorów, sędziów i ostatniego kata wykonującego wyroki śmierci w PRL-u. Także od księży, którzy spowiadali morderców.
- Wielu z nich nie miało świadomości swoich czynów - powiedział jeden z kapłanów - Oni wstępowali w zło jak do zakonu, oddawali się nienawiści i odrazie do bliźnich. Do dziś modlę się za nich...
Autor od strony naukowej próbuje odkrywać mroczne tajemnice ludzkiego bestialstwa. Z precyzją analizuje od strony psychologii przyczyny, które doprowadzają do zbrodni oraz ich przebieg. To taka sekcja zbrodni. Ze spokojem i cierpliwością próbuje poznać motywy kierujące seryjnymi zabójcami. Każdemu szczegółowi przygląda się przez przysłowiowe szkło powiększające. Jak doświadczony detektyw usiłuje ustalić zależność między różnymi czynnikami, głównie środowiskowymi, a przestępczością. Przytacza liczne przykłady, gdy urazy psychiczne, jakich człowiek doznaje w dzieciństwie i wczesnej młodości, często bywają przyczyną patologicznych zachowań w późniejszym życiu.
Nie trzeba być psychologiem, żeby to zrozumieć. Znam opinie psychiatrów, że oznaki zwiastujące powołanie do zabijania dają się zauważyć już od najwcześniejszego dzieciństwa. Zgroza! W kontaktach dziecka z kotkiem lub pieskiem można zaobserwować symptomy zwiastujące uzależnianie się od przemocy. W większości przypadków istnieją jednak znacznie bardziej skomplikowane przyczyny działań morderców, a kierujące nimi motywy często pozostają tajemnicą.
Litania polskich seryjnych morderców jest długa - 38 osób! Autor przedstawia ich postacie, dodatkowo kreśląc sylwetkę typowego seryjnego mordercy oraz sposób jego działania.
Jerzy Andrzejczak

Napoleon Bonaparte powiedział kiedyś, że jeden szpieg we właściwym miejscu jest cenniejszy niż 20 tysięcy żołnierzy na polu bitwy. Natomiast po szarży pod Somosierrą stwierdził, że dla jego Polaków nie ma rzeczy niemożliwych. Minęło dwieście lat, a historia dowiodła, że polscy szpiedzy to światowa elita tajnych służb. Zachwycali skutecznością i niestandardowymi działaniami. Geniusze kamuflażu, niepozorni samotnicy. Zdrajcy i patrioci. Nielegałowie, wtórniki i krety. Bohaterowie i zwyczajni z pozoru ludzie, których życiorysy zaskakują do dziś. Książka ta przedstawia sylwetki polskich agentów, których szpiegowskie gry miały wpływ na losy świata.

Co łączy Stephena Kinga z księżną Dianą?
Co wspólnego mają ze sobą młotek, pornosy i jego opowiadania?
Której swojej powieści Król Grozy najbardziej nie lubi?
I wreszcie: co robił w piwnicy domu Kinga zespół Ramones?
Stephen King. Instrukcja obsługi to pierwszy kompleksowy przewodnik po literackim i filmowym świecie twórcy To. Omówiono tu wszystkie książki, jakie wydał (oraz kilka tych, które chciał napisać), każdą adaptację filmową. Znajdziecie tu miniprzewodnik po miasteczku Castle Rock i historię powstania Mrocznej Wieży.
Stephen King. Instrukcja obsługi to także rozmowy z twórcami, którzy pracowali z Kingiem - Mickiem Garrisem (Lśnienie, Bastion), Peterem Straubem (Talizman, Czarny dom) Zakiem Hilditchem (1922), Tommym Lee Wallace’em (To) - czy z tymi, którzy stali się częścią ikonicznych adaptacji jego prozy, jak Lisa i Louise Burns, czyli bliźniaczki Grady z Lśnienia Kubricka. Amerykański rynek powieści grozy podsumowuje Robert McCammon, wyróżniony Nagrodą Brama Stokera twórca takich bestsellerów, jak Magiczne lata i Łabędzia pieśń (pięć milionów sprzedanych egzemplarzy).
Z kolei popularni pisarze (Katarzyna Puzyńska, Wojciech Chmielarz, Remigiusz Mróz, Jakub Małecki, Robert J. Szmidt, Rafał Kosik, Mort Castle i Artur Cieślar) podzielili się opowieściami o ich "pierwszym razie z Kingiem" i o tym, co w jego twórczości najbardziej ich przeraża.

Autor należy do ostatniego pokolenia tzw. Holocaust Survivors, czyli Żydów ocalonych z Holocaustu. W Polsce żyje ich jeszcze kilkuset. Są skazani na zagładę, tym razem ostateczną i nieodwołalną, ponieważ najmłodsi, między innymi autor, dobijają do osiemdziesiątki.Książka Urodzony na Gestapo nie jest, jak wiele innych, opisem wojennych losów spisanych po wojnie przez naocznego świadka niemieckich zbrodni. Na pytanie, o czym jest ta publikacja, autor odpowiada: "Jest o mnie, o człowieku, który wiele lat poświęcił na poszukiwanie prawdy o pierwszych latach swojego życia; od 1942 do 1945 roku. Zakończyły się one sukcesem. Jakiś, niedający się racjonalnie wytłumaczyć, ciąg wydarzeń rozgrywających się w różnych miejscach i w różnym czasie spowodował, że autor odnalazł prawdę o swojej tożsamości i o rodzinie, którą prawie całą zamordowali Niemcy."W książce znajdziemy piętnaście opowiadań, których miejscem akcji są kolejno: Polska, Ukraina i Izrael. Czytelnik znajdzie w niej również czternaście wierszy i ponad dwadzieścia zdjęć, w większości wykonanych przed wojną.